مدل سازی المان محدود تیرهای مختلط با دال بازشو دار

در طراحی و ساخت دال های تخت، در نظر گرفتن بازشوها به دلیل عبور لوله های تاسیساتی، داکتهای تهویه، و داکتهای الکتریکی اجتناب ناپذیر می¬باشد. یکی از عواملی که از صلبیت و سختی دالها می¬کاهد و باعث بروز رفتار غیرصلب در آنها می گردد، وجود بازشوها (داکت ها) است. مساحت بازشو و محل قرارگرفتن آن ، عوامل تاثیر گذار در صلبیت سقف است. با تعبیه بازشو در دال با هر سطحی، سختی آن کاهش می¬یابد، ولی رفتار دال برای بازشوهای کوچک همچنان صلب می¬ماند و کاهش سختی ایجاد شده تاثیری بر رفتار دیافراگم¬ها ندارد. همچنین امکان دارد که بازشو در محلی از دال قرار گیرد که تاثیر کمتری نسبت به بازشویی با همان سطح در محل دیگری از پانل در میزان سختی و صلبیت آن داشته باشد. فراتر از دو جنبه یاد شده، بنا به ضرورتهای معماری ، امکان دارد بازشو بزرگی که باعث کاهش شدید سختی و ایجاد رفتار غیرصلب در دیافراگم میشود در دالی تعبیه گردد، در حالیکه در مدلسازی بسیاری از ساختمان ها در نرم افزارهای رایج آنالیز و طراحی سازه ها، از فرض دیافراگم صلب استفاده می شود. و این ممکن است باعث خطا در تحلیل و طراحی گردد. در این تحقیق برای بررسی تاثیرات بازشو در عملکرد تیر مرکب از چندین مدل fem استفاده کرده¬ایم. برای تعریف مدل fem تیر مرکب از نرم افزار abaqus استفاده شده است. با تعریف مدل¬ها به تجزیه و تحلیل داده¬های بدست آمده می¬پردازیم. نتایج حاکی از آن است که تغییرات در میزان خیز، تنش و کرنش بیشتر به موقعیت بازشو در تیر مرکب دارد. افزایش دهانه بازشو نیز در میزان تغییرات این پارامترها بی تاثیر نیست ولی به اندازه موقعیت بازشو بر نتایج تاثیر ندارد.